İsyan kuyruğu Saray’a uzandı
Türkiye’nin her ilinde emekli isyanı var. Tüm Emeklilerin Sendikası tarafından başlatılan imza kampanyası standına uğrayan emekliler, elektrik faturasından sağlık harcamalarına kadar yaşadıkları büyük sıkıntıyı isyan ederek anlatıyor. Emekliler gelecek kuşaklar için de mücadelesini sürdürüyor.

Zeytin, peynir, yumurta, reçel, çay, süt, bal ve tereyağı. Market fiyatlarına baktığımızda eksik bir kahvaltı listesinin fiyatı toplam bin 277 lirayı geçiyor. Alışveriş listesinde ne salatalık var ne domates. Emekliye verilen Ramazan Bayramı ikramiyesi ise 4 bin lira. Bozdur bozdur harca.

Geçmiş dönemde Emine Erdoğan’ın saraydan tasarruf önerisi “Mangoyu kurutun, saklayın” cümlesi, Diyanetin “Sahurda avokado yiyin” tavsiyesi emeklinin kulaklarında çınlıyor. Bu ülkede sağlıklı yaşamanın da düzgün beslenmenin de yalnızca zengine hak olduğunu anlamış durumdalar. Eğer Saray ve şürekası da 14 bin TL’yle onlar da çıkardı sokağa, bağırırdı tıpkı emekliler gibi “Açız, geçinemiyoruz, sağlık hizmetine erişemiyoruz, kiramıza yetişemiyoruz, elektrik faturası yüksek gelmesin diye karanlıkta oturuyoruz” diye. Ancak biliyoruz ki Saray açın halinden hiç anlamaz…

EMEKLİLER SOKAKTA, UMUT KENDİLERİNDE

Emekliler de çıktı sokağa. Erişemedikleri temel hakları için seslerini yükseltti, Ankara’lara kadar gittiler, yetmedi. Şimdi de Tüm Emeklilerin Sendikası, 10-14 Mart tarihlerinde İstanbul’un birçok ilçesinde “Geçinemiyoruz, Duyun Bizi” diyerek yan yana geliyorlar. Kent meydanlarında kurdukları stantlarda talepleri için geçinemeyen herkesten imza, destek ve dayanışma bekliyorlar.

Sağlık hizmetinin emekliler için ücretsiz olması ve katkı paylarının kaldırılması, emekli aylığına ek seyyanen 15 bin liralık artış yapılması, evi olmayan emeklilere kira desteği verilmesi, elektrik zamlarının geri çekilmesi ve emeklilere indirim yapılması, gıdaya ulaşamayan, düzgün beslenemeyen emeklilere gıda desteğinde bulunulması ve gıda zamlarının durdurulması talepleriyle emekliler her gün stant başındaydı. Biz de İstanbul sokaklarına onlara eşlik ettik.

ELİNDE POĞAÇA İMZA SIRASINDA

Kadıköy’de Eminönü İskelesi önünde kurulan standa gittik. Kurdukları küçük standa onlarca geçinemeyen emekli imza atmak için sıraya girdi. Tek stant yetmeyince bir tane daha eklendi yanına. İmza atan herkes farklı konulara öfkeliydi. Kiminin elinde küçük bir zeytinli poğaça, kimi ise iftarı bekliyor belediye çadırında makarna ve çorba yiyerek karnını doyurmak için. İmza atan memur emeklisi kadınlar vardı. Kıt kanat geçinebildiklerini söylediler. Ama daha kötü durumda olanları da biliyorlardı. En düşük emekli maaşı alanların yaşayamadıkları için intiharı düşündüklerini gördüler, işittiler, yaşadılar. Haklıydılar. Kim bilir kaç yaşlı bu ülkede geçinemediği için aynı durumu yaşadı.

GÖNDERSİNLER BİZ DE YİYELİM

Tüm Emekliler Sendikası’nın standına gelenlere Ramazan Bayramı ikramiyesi olarak 4 bin lirayı verildiğini hatırlatarak bu parayla ne yapacaklarını da sorduk. Meliha Şahiner, “4 bin lirayla ancak yakacak masrafımı ödeyebilirim. Bir markete gittiğimizde zorunlu şeyleri karşılamak 2 bin liradan başlıyor. Bizlere yiyin dedikleri avokadoyu, mangoyu, kuşkonmazı, manda yoğurdunu bir Ramazan erzakı yapıp bizlere göndermelerini istiyorum ben. Bizim paramızla onlar bunları yiyor. Ne kadar acı… O kadar lüks yaşıyorlar ki hayatlarını, biz geçinemeyen insanlara ‘yiyin’ diye sundukları şeye bakın. Göndersinler bizlere, biz de yiyebilelim. Bizim paramızı onlar yedikleri için bizlere yiyecek bir şey kalmıyor” dedi. Şahin, emeklilerin ay sonunda çıkıp dışarıya bir şeyler sattığını söyleyerek “Tavsiyeleri sadece komik” dedi.

“MİSAFİR GELDİ DİYE ET YİYEBİLDİK”

Van’dan İstanbul’a göç etmiş Sıddık Şipal ise eski ceketi ve beresiyle imza atan emekli vatandaşları izliyordu. Aldığı 14 bin lirayla evi olmasa asla yaşayamayacağını söyleyerek, “Misafirim gelecek diye dün 2 kilo et aldım. Onlar sayesinde biz de et yemiş olduk. 2 kilo et 2 bin lira, yanına da bir kola aldım 70 lira. Sadece bir misafir ağırlayacağım diye” dedi. “Gündelik hayatınızda et alıp yiyor musunuz?” sorumuza ise Şipal, “Dalga mı geçiyorsunuz? Hafta da bir defa beyaz et yersek yiyebiliyoruz ancak” dedi. Şipal, alacağı 4 bin liralık ikramiyeyi ise torunlarına bayram harçlığı olarak vereceğini söyledi.

İmza atan bir emekli beyefendi bizlerden 4 bin lira ikramiye alacağını duyarak yanımıza yaklaşıyor, “4 bin liraya saraydakiler iftarlarını mı açıyormuş?” diyerek ekliyor, “Bizi bu hale getiren sandıkçıların iktidar öncesinde Allah, din yokmuş gibi davranması. Allah ve din hep vardı. Nasıl oluyor da sanki 23 yıldır dini yaşatan bunlarmış gibi şükür ediyorlar, anlamıyorum. Ama şunu biliyorum ki kurunun yanında yaşı da yaktı bu imansızlar.”

YENİLEN AYAZIN HESABI SORULUR

Tüm Emeklilerin Sendikası Kadıköy Şube Başkanı Mustafa Durna ise kurdukları standın önünde vapurdan inenlere, “Biz emekliler olarak geçinemiyoruz, beslenemiyoruz, yaşayamıyoruz” diye duyurdu. İmza desteği istedi. Durna, emeklilere reva görülen bu sefalet için mücadelelerinden vazgeçmeyeceklerini belirterek şöyle konuştu: “Kaç emekli öldü bu ülkede? İlaca, sağlık hizmetlerine ulaşamıyor diye kaç kişi öldü? Tedavi olamadığı için birçok arkadaşımız öldü. İstanbul’da kira ortalaması 23 bin lira, bizim aldığımız maaş 14 bin 469 lira. Gıdaya, barınmaya, sağlığa erişebilmek için imza kampanyası başlattık. Biz bu kışı, ayazı atlattık ama yediğimiz bu ayazı iktidardan soracağız.”

İstanbul’un bir ucundan diğer ucuna geldik. Esenyurt Esenkent’e. Yer değişti ancak dertler değişmedi. Kurulan küçük standın önünden geçenler de homurdanıyor açlığa sefalete, imza atanlar da. Gençler de geliyor imzaya, ellerinde bastonla ekmek almaya gidenler de.

“70’LERİN DEVRİMCİSİYİZ, MÜCADELE EDECEĞİZ”
Üç emekli kadın oturuyor bir bankta. Birinin elinde Ramazan pidesi, su dahi olmadan yiyor pideyi. Üçü de imza atmış geçinemedikleri için. “Umudunuz var mı?” diye sorduk. “Ne umudu, umudumuz yok. Ancak evde oturacağımıza ses olalım istedik. Belki toplanan 10 imza işe yaramayabilir, fakat 100 bin imza yarayabilir” diye eklediler. “70’lerin devrimcisiyiz biz. Mücadele etmeden yerimizde oturamıyoruz” diyor emekli Sevim Göymen. “Yaşla beraber sağlık sorunlarımız artıyor. Bir yemek yiyelim, dışarıda tatlı yiyelim gibi bir şey yok. Aldığımız para ilaca gidiyor, sağlığımız için harcıyoruz” diyor. “Ben böyle bir emeklilik hayal etmemiştim” diyen Nasibe Çelik ise hayalini şöyle anlattı: “Gezmek, dünyayı görmek isterdim. En azından evde oturup tatlı yiyebilseydim. Çalıştım, vergilerimi de verdim. Herkesin biraz rahat bir emekliliği olmalı.”

BİZ DEĞİL, ONLAR MUHTAÇ 4 BİN LİRAYA
Yoldan geçerken imza atmaya gelen Yakup Yılmaz’a sorduk “Geçinebiliyor musunuz” diye. “Tabii ki geçinebiliyorum. Ben şanslı kısımdayım 20 bin lira aldığım için” diyerek gülümsüyor. “Ne geçinebilmesi. Ben oğluma, kızıma maddi destek olacağıma, çocuklarım bana destek oluyor. Bir baba için ne kadar utanç verici bir durum” diyor. Yılmaz, birleşik bir mücadele ruhunun olmadığını belirterek şöyle konuşuyor: “Biz haklarımızı sokakta alıyorduk. Şimdi masa başından haklarını aramaya çalışıyor insanlar. Bu verecekleri 4 bin liralık ikramiyeyi de iade edilmesi gerekiyor. 3 kilo süt 5 kilo yoğurt parasına bizim ihtiyacımız yok. İade edeceğimiz kişilerin 4 bin liraya ihtiyaçları var. Muhtaçlar.”

Tüm Emeklilerin Sendikası Esenyurt Şube Başkanı Gülsen Şener Gülseven ise kampanyanın Bahçeşehir Boğazköy’den başlayarak, Esenkent, Esenyurt Cumhuriyet Meydanı, Tabela Meydanı son olarak ise Avcılar’da kampanyayı devam ettireceklerini söyleyerek “Emeklilerin alanlarda olması insanları umutlandırıyor. Daha çok olacağız” diyor.

Yaş alanlar, inatla daha güzel bir ülke yaratma mücadeleden emekli olmadıklarını gösteriyor. Sadece kendileri için değil gelecek kuşaklar için de sokak başlarını tutuyolar.

***

SOYGUNA RAZI GELMEYECEĞİZ
Zeynel Abidin ERGEN – Tüm Emeklilerin Sendikası Genel Başkanı

Şubat ayı elektrik tüketim faturaları gelmeye başladıkça, vatandaşların şikayetleri artmaya başladı. Bir çok insana Şubat ayında çift fatura geldi. Şimdi ise daha önce gelen faturanın 2 katı veya daha fazlası gelmektedir. Elektrikte tam bir soygun vardır. Bir soygun da sağlıkta yaşanmaktadır. İlaç fiyatları yükseldikçe katkı payımız da yükseliyor. Muayene ücreti keza öyle. Bir de kimi tetkik ve ameliyatların zamanında yapılamaması nedeniyle, özel hastanelere gitmek zorunda kalan emekliler tam bir kabus yaşamaktadır. 3 kuruşluk maaş alan emekliler, bu soygunları kaldırmaları mümkün değildir.

Şubat ayında başlattığımız imza kampanyamızla, elektrikte ve sağlıkta soygunun durdurulması için alanlarda “DUYUN BİZİ” diye ses veriyoruz.