Erdal Eren idamının 44. yılında anılıyor: Geleceğimiz için Erdal’ın yolunda birleşelim
Yalnızca öğrenci-gençlik hareketinin değil, sermaye diktatörlüğüne karşı sınıf mücadelesinin de önderlerinden olan genç komünist Erdal Eren ve mücadelesini Emek Gençliği MYK Üyesi Gökmen ile konuştuk.

Emirhan DURMAZ
İzmir

17 yıllık yaşamıyla yalnızca öğrenci-gençlik hareketinin değil, sermaye diktatörlüğüne karşı sınıf mücadelesinin de önderlerinden olan genç komünist Erdal Eren’in 12 Eylül faşist cuntası tarafından idam edilmesinin üzerinden tam 44 yıl geçti. Sermaye ve AKP-MHP iktidarının emekçilere yönelik saldırıları günden güne artarken Erdal Eren’i ve mücadelesini Emek Gençliği MYK Üyesi Deniz Gökmen ile konuştuk.

Erdal Eren’in idam edildiği dönemle bugünün politik atmosferlerini nasıl karşılaştırıyorsunuz?

44 yıl önce darbenin ilk adımları baskı ve antidemokratik uygulamaların yaygınlaştırılması ve bunlarla birlikte emek sömürüsünün azgınca artırılmasına olanak sağlamak oldu. O dönemde geliştirilen ABD ve NATO ilişkileri ile ülkeyi emperyalist tekellere peşkeş çekmeyi hedefleyen politikalar sürdürüldü. Darbeye karşı mücadele eden tüm kesimler üzerine şiddetle gidildi. Ağır sömürü koşulları, gençliğin geleceğinin çalınması, kazanılmış hakların tasfiyesini içeren saldırılar karşısında gençliğin mücadelesi de sürdü.

Bugünse AKP eliyle darbenin mirası sürdürülüyor. Mevcut ekonomi politikalarının faturası emekçilere ve genç kuşaklara yıkılmaya çalışılıyor. Sermayenin azgın sömürü programlarına öncülük eden iktidar, emekçilerin mücadelesini şiddetle bastırmaktan geri durmuyor. Bugün en net örneğini Polonez işçilerinin direnişinde görüyoruz.

Yine iktidar ‘emperyal hevesler’le Ortadoğu’da pay kapma savaşlarına dalıyor. Yüzde 100’e varan vergi indirimleri ve milyonlarca liralık teşviklerle silah şirketleri büyütülüyor. ABD’nin ve NATO’nun karakolu olmaktan geri durmuyorlar. Kürt halkının ulusal taleplerine kulak tıkanırken; belediye başkanlarının yerine kayyım atanıyor.

Bu tabloda gençlik kesimlerinin hak talepli mücadelelerini ‘terörist’ yaftası ile marjinalleştirerek, milliyetçi çetelerin saldırılarıyla sönümlendirmeye çalışıyorlar. Üniversite gençliğinin barınma ve beslenme sorunu katlanıyor. Akademik özgürlükler kısıtlanıyor, üniversiteler sermayenin iş gücü ihtiyacına göre şekillenen merkezlere dönüştürülmek isteniyor. Öğrencilerin söz hakkını kullanacağı mekanizmalar ve yan yana gelebileceği alanlar yok ediliyor.

Liselerde ÇEDES uygulamalarıyla dinci-gerici politikalarını sürdüren tek adam iktidarı, tarikat ve cemaatlerle iş birliği yapıyor, MESEM’ler aracılığıyla çocuk işçiliği yasallaştırılıyor, sermayeye ucuz iş gücü olarak meslek liseli gençleri sunuyor. AKP iktidarı da 12 Eylül darbecilerinin hedeflediği gibi azgın sömürü koşullarına karşı itiraz etmeyecek bir ülke yaratma yolunda ilerliyor.

Bu saldırılara karşı gençliğin önündeki mücadele olanakları neler?

Başta gençlik kesimleri olmak üzere yükselen itirazlar yer yer eylemlerle kendini göstermeye devam ediyor. Gençlik kesimlerinin en acil talepleri etrafında mücadeleye atılması, saldırılar karşısında irili ufaklı birliklerle mücadele zorunluluğu önümüzde duruyor.

Üniversitelerde, liselerde sermayenin programının parçası olarak ‘kamuda tasarruf’ adı altında eğitim hayatı gittikçe niteliksizleştiriliyor. Okullarımızda sınıflarımızda, hakkımız olana dönük saldırıların sermaye programının parçası olduğunu görmek gerekiyor. Bu doğrultuda gençliğin acil ekonomik talepleri etrafında mücadeleye atılması gerekliliği gün geçtikçe artıyor.

Sermaye iktidarı gençlik kesimleri içerisinde ideolojik olarak ‘bireysel kurtuluş’u örgütlemeye çalışıyor. Yaşadığımız sorunların ortaklığıyla çelişen bu ideolojik propaganda sorunu gizlemenin de aracı. Şu an sahip olduğumuz hakların çoğu geçmiş dönem mücadelelerinin kazanımlarıdır. Gençliğin siyasal, ekonomik taleplerinin siyasal alanda özne olacak biçimde mücadeleye yansıtılması gerekiyor. Gençliğin mücadelenin öznesi olmadan taleplerini kazanabilmesi ya da haklarını koruyabilmesinin başka yolu yok. Dolayısıyla gençliğin kendi sorunlarını çözmek ve toplumdaki tüm eşitsizlikleri yok etmeye dönük bir mücadeleye girişmesi elzem.

Tam da Erdal’ın yaptığı gibi; gençliğin acil talepleri etrafında mücadelesinden başlayarak, bu sistemden kurtuluşu hedefleyen ve bunun yolunun işçi sınıfının mücadelesinden geçtiğini bilerek mücadeleye atılmak…

Erdal lise mücadelesini sürdüren bir genç, aynı zamanda kendi kurtuluşunun işçi sınıfının kurtuluşuna bağlı olduğunu da bilen genç bir komünist. Bu Erdal’ı tüm kesimler için mücadelenin simgesi haline getiren en önemli özellik diyebiliriz.

Bugün Erdal Eren, gençlik mücadelesi açısından nasıl bir anlam taşıyor?

Erdal bahsettiğimiz sorunlar karşısında bir araya gelmenin gerekliliğinin bilincinde, en geniş mücadelenin örülmesi gerektiğini görmüş ve bunun için çabalamıştır. Erdal bu sorunların esas kaynağının kapitalist düzen olduğunun farkında, esas olarak onun karşısında mücadeleye sarılmıştır. Bugün gençlik kesimlerinin eğitim ve yaşam koşullarının sürekli kötüye gitmesinin temel sebebi de yine kapitalist düzen.

Erdal 12 Eylül darbesinin, baskıcı ve yasakçı koşullarında bir adım bile geri durmadan devrim ve sosyalizm mücadelesini sürdürmüştür. Tüm bu saldırıların karşısında örgütlü mücadeleye sarılmış, eşit ve özgür gelecek mücadelesini kararlılıkla sürdürmüştür. Bu Erdal’dan örnek alacağımız en önemli şey; tek adam iktidarının her türlü baskı ve saldırısı karşısında Erdal olmak, mücadeleyi büyütmenin yollarını aramak… Erdal’ın inancı, kararlılığı ve cesareti elbette ona has özellikler değil, örgütlü mücadelenin getirisidir.

Denizlerin, Sinanların, Erdalların, İmranların mücadele bayrağı bugün Emek Gençliğinin ellerinde. Türkiye gençliğini haklarımız ve taleplerimiz için kapitalist düzene karşı devrim ve sosyalizm mücadelesini büyütmek üzere Emek Gençliğinde örgütlenmeye çağırıyoruz. Bu kapitalist-emperyalist düzen değişecek, sosyalizm kazanacak.

https://www.evrensel.net/haber/536716/erdal-eren-idaminin-44-yilinda-aniliyor-gelecegimiz-icin-erdalin-yolunda-birleselim