İlmek ilmek ördüler zaferi
Sendikalı oldukları için işten çıkarılan ve 173 gün yağmur çamur demeden direnen Polonez işçileri kazandı. İşe iade edilecek işçilerin kıdem ve ihbar tazminatlarını, boşa geçen sürelerle ilgili tüm haklarını işveren karşılayacak. Polonez direnişi aynı zamanda en küçük bir hak arayışını baskı ve yargı sopasıyla engellemeye çalışan rejime karşı nasıl mücadele edilmesi gerektiğini gösterdi. İşçilerin zaferinden muhalefet güçlerinin çıkaracağı çok ders var.

İstanbul Çatalca’da bulunan Polonez fabrikasında çalışırken sendikaya üye oldukları için işten atılan ve 6 aydır direnen 146 işçinin mücadelesi kazanımla sonuçlandı. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’ndan Polonez direnişi ile ilgili dün toplantı gerçekleştirildi. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Vedat Işıkhan, toplantıya Tekgıda-İş Sendikası temsilcileri, işçiler ve işverenlerin katıldığını söyledi. Vedat Işıkhan, yaptığı açıklamada, “sürecin çözüme ulaştığını ve taraflar arasında uzlaşma sağlandığını” belirtti. Işıkhan, “İşçilerimizin kıdem tazminatları, ihbar tazminatları ve boşta geçen sürelerle ilgili tüm hakları işveren tarafından karşılanacaktır” diye konuştu.

REJİMİN KARŞINDA DİRENENLER VAR
Sıcak soğuk, yağmur çamur demeden aylarca fabrika önlerinde, Çatalca Adliyesi’nde çadırlar kuran, Ankara’ya yürümek isterken polis barikatıyla engellenen, defalarca ters kelepçeyle gözaltına alınan, açlık greviyle seslerini duyurmaya çalışan Polonez işçileri tüm ülkeye direniş dersi verdi.

Kimi zaman patronların, emniyet müdürlerinin tehdidine maruz kalan kimi zaman çadırlarında gece yarısı polis müdahalesiyle karşılaşan işçiler hiçbir zaman umutsuz olmadı, geri adım atmadı. 172 gün süren kıyasıya mücadele, aynı zamanda toplumsal itirazların sesini tümden kesmek isteyen, en küçük bir hak arama girişimini, kendisine yönelik herhangi bir eleştiriyi, basın açıklamasını, yürüyüşü, grevi baskı, şiddet ve yargı sopasıyla bastırmaya çalışan bugünkü rejimin tam karşısına dikildi.

SİYASETİN ÖZNESİ POLONEZ İŞÇİSİ
Altı ay boyunca eşine az rastlanır türden bir dayanışmayı örgütleyen Polonez işçileri, irade göstermeyi, kararlılığı, birlikte mücadele etmeyi öğrettiler. Göstermelik mitinglerle yetinmeyen, günü kurtarmakla uğraşmayan, üç beş basın açıklamasına, sosyal medya tepkisine sığmayan direnişin sahipleri, emeğin, üretimin, siyasetin ve tüm yaşamın öznesinin kendileri olduğunu gösterdiler. Bir yanda siyaseti halktan koparan, politikayı dar grupların oyun sahnesine çeviren, tribüne oturttukları milyonları ise izleyici haline getiren politikacıların bilindik vaatleri vardı. Öbür yanda ise tribünlerden sahnelere inen başka bir siyaset yapma biçiminin var olduğunu hepimize gösteren işçilerin iradesi yer aldı. Her mücadele mutlak kazanımla sonuçlanmadı belki ama her kazanım mutlak mücadeleyle gerçekleşti.

İLK DEĞİL, SON DA OLMAYACAKLAR
Asgari ücrete, emekli aylığına “sefalet zammı” yapmaya cüret eden bu rejime “sokakları dar etmenin” ancak mücadeleyle gerçekleşebileceği bir kez daha gözler önüne serildi. Emek mücadelesi tarihi yumruklarını sıkarak “Hak verilmez alınır, zafer sokakta kazanılır” sloganını atan işçilerin zaferini yazacak. Üstelik Polonez işçileri bu coğrafyada ne ilkti ne de son olacak. Bugün rejimin tüm baskılarına, sermayenin çıkarlarına, müteahhitlerin talanına karşı ülkenin dört bir yanında direnenler var.

EMEKÇİLERİN SESİ MEYDANDA
Açlık ve sefalet ücretlerine mahkûm edilen emekliler de ülkenin en büyük mücadelelerini ortaya koyuyor. Sandık sonuçlarına da doğrudan müdahale eden emekliler, bununla yetinmeyip sokağı örgütlemeye bulundukları her alanda ülkenin gerçeklerini haykırmaya devam ediyor.

Öfkelerini doğrudan ülkedeki sorunların kaynağı Saray rejimine yönlendiren emeklilerin mücadelesi de bugün tüm muhalefet güçlerine ders verir bir noktada ilerliyor. Geçtiğimiz günlerde ülkenin 43 farklı yerinde sokağa dökülen Tüm Emeklilerin Sendikası’nda örgütlü emekliler tüm bunların somut örneklerini oluşturdu. Kitlesel geçen buluşmalarda Saray’a seslenen emekliler mücadeleden vazgeçmiyor.

GERİCİLERE KARŞI KADIN BARİKATI
Ülkenin en büyük direnen kesimlerinden birisi de şüphesiz kadınlar. Yaşam hakları için sokakları meydanları doldurmaktan geri durmayan kadınlar, Suriye’deki cihatçıların zaferini sevinç naralarıyla karşılayan rejime karşı da güçlü bir barikat oluşturuyor. Gericiliğe geçit vermeyeceklerini bildiren kadınlar laikliğin ne kadar elzem olduğunu, Siyasal İslamcı rejim ile nasıl mücadele edileceğini gösteriyor. İktidarın 25 Kasım’da ülkenin dört bir köşesinde meydanları kapatması bu korkunun göstergesi.

YAŞAM SAVUNUCULARI ALANDA
Yaşam alanlarına sahip çıkan yurttaşlar da bu mücadelelerin başka bir parçası. Madenlerden HES’lere, kent yağmalarından RES’lere taş ocaklarına varana dek pek çok alanda mücadelelerini sürdüren yurttaşlar büyük bir direniş ortaya koyuyor.

Muğla’nın Milas ilçesine bağlı İkizköy’deki Akbelen Ormanı’nda işletilen Yeniköy-Kemerköy Termik Santralı’ne, Çanakkale’de Bakır Madeni projesini hayata geçirmek isteyen Cengiz Holding’e, Tabzon Uzungöl’de HES projesine karşı gerçekleştirilen direnişler de yol göstermeye devam ediyor.

METALDEN ESEN GÜÇLÜ FIRTINA
Metal işçilerinin patron örgütü MESS’e karşı başlattıkları direniş örneği, rejimin gerçek yüzünü ortaya koyan direnişlerden birisi oldu. Hitachi Energy’nin Kartal, Tuzla, Dilovası ve Dudullu’daki fabrikalarında başlayan grev dalgasını kısa sürede büyüten Birleşik Metal İş Sendikası, daha sonra 7’den fazla fabrikada başlattıkları grevlerle beraber rejimin sermaye yanlısı politikalarına karşı güçlü bir itirazı ortaya koydu. Polisin müdahaleleriyle, patronların tehditleriyle karşılan işçiler, ortaya koydukları mücadele kararlığını korurken Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın hedef almalarına karşı da yılmadılar. Bir gece yarısı kararnamesi ile grevleri yasaklanan işçiler firesiz bir şekilde eylemlerine devam etti.

https://www.birgun.net/haber/ilmek-ilmek-orduler-zaferi-589010